Dag 13: grindwegen met dolfijnen en een waterval

Vandaag moesten we gedag zeggen tegen het prachtige gebied rondom milford sound en reden we naar het meest zuidelijke puntje van Nieuw-Zeeland. De plek waar we als eerst naartoe ging was curio bay. Het draaide vandaag allemaal om dolfijnen, pinquins en zeehonden. Om er te komen moesten we 14 km over een grindweg rijden waar de banden weg gleden als je een bocht draaide, de steentjes tegen de auto aan ketste en je ook nog wel is een uitwijkingsmanouvre moest maken om de grote stenen heen. Maar dan heb je ook wat!

Curio bay
Eenmaal aangekomen bij Curio bay scheen de zon in ons gezicht en de koude zee wind kwam ons tegemoet. Het was een heerlijke dag. We liepen als eerst een berg op om over een stuk van de bay uit te kijken en hopelijk pinquins te spotten. Na tevergeefs de berg op te zijn gelopen zonder pinquins kwamen we aan de andere kant aan. Ik dacht dat ik een pinquin zag en hoorde tina enthousiast ja!(op ze duits) roepen. Het bleek dat ik naar een gewone vogel zat te kijken en tina had dolfijnen gespot! Ik begon ook te zoeken en ineens..... springt er 1 uit het water, maakt een mooie salto en duikt weer met ze neus het water in. We hadden een dolfijn gezien!! Na 2 mislukte veelste lange filmpjes deden de dolfijnen geen mooie sprongen meer. In het water stond een meisje en de dolfijnen kwamen steeds dichterbij haar. Eentje kwam zo dichtbij dat ze hem kon aanraken.

Waterval
Na het dolfijnen spektakel reden we door naar de volgende locatie: Een waterval! We moesten een heel stuk landinwaarts en gelukkig ook weer 10 km over een grindpad. Dit keer stapte tina voor het eerst achter het stuur en ze deed het harstikke goed. We kwamen bij een parkeerplek waar we uitstapten en een bospad in liepen. Het was een bos waarbij de grotere bomen waren genaamd door de lokale bevolking. Na 5 min lopen hoorde we het water harder en harder op de stenen kletsen. Na een kleine afdaling kwamen we bij de waterval aan. Het was een prachtig natuurverschijnsel, het water kletste in 3 delen naar beneden en de zon scheen half door de bomen heen wat het water mooi glinsterend maakte.

Nugget point:
Next stop en laatste avonturen stop van vandaag: Nugget point. Na weer een grindpad kwamen we bovenop de berg. We liepen eerst de rechterkant naar beneden omdat hier de zeer zeldzame yellow eyed pinquins leefden. We moesten wel blijven schuilen achter de bosjes want als ze ons zouden zien zouden ze direct wegrennen. Helaas, geen pinquin te bekennen. We reden nog een stukje de berg op waar tina de route naar een vuurtoren ging lopen. Ik bleef in de auto achter want ik zag het even niet meer zitten voor vandaag. Toen Tina terug kwam was ze heel enthousiast. Ze had zeehonden gezien! En dit keer niet luierend op een rots maar ook zwemmend. Ze liet me de filmpjes en foto's zien waarna het tijd was om door te rijden naar onze slaap plek voor de nacht.
Dunedin
Na 1.5 uur kwamen we in Dunedin aan. Ons hostel zat midden in het centrum. We kregen de sleutel van onze deluxe kamer en dat was het! We hadden een eigen badkamer met douche. Heerlijk was het!! Nu lekker slapen en morgen een lange rit naar Mt Cook. Goodnight!