Dag 3: Waitomo en black water rafting

Na een lange nacht met me ogen open te hebben gelegen was het dan eindelijk ochtend. Na een kort ontbijtje sprongen we de auto in, op naar Waitomo!! Het links rijden ging me al een stuk beter af en vanaf het moment dat we uit de stad waren begon het. Een heerlijk zonnetje met daarbij een geweldig uitzicht op het eindeloze groen, bergen op de achtergrond, koeien overal en enorme hoogte verschillen. Als ik zo in de verte keek over het landschap heen zou ik me zo wat scenes van lord of the rings kunnen voorstellen. Het was genieten. Na 2.5 uur kwamen we aan op onze bestemming.

De YHA juno hall:
We liepen direct naar de receptie. Daar zat een man die 1 voortand miste. Hij was aan het praten met een vrouw uit frankrijk die daadwerkelijk prima engels sprak. Wunderbär! De man maakte ongeveer 2 grappen en dan weer 1 serieuze zin. Met zijn australische accent en zijn snelle praten was dat erg moeilijk te verstaan, maar gelukkig kom je ver met een beetje lachen en knikken. Na ingecheckt te hebben ging we omkleden want het was tijd voor black water raften!

Black Labyrinth:
We konden lopen van ons hostel naar het gebouw waar we ons moesten melden voor het black water rafting avontuur. We kregen daar een wetsuit, sokken, jasje en speciale schoenen aan. Toen werd ons in een uitleg van 2 min duidelijk gemaakt dat je echt niet mag urineren in je wetsuit. Schijnt dat je dan de gehele tour met je eigen urine in je pak rondloopt. Lekker warm! Daarna gingen we met een busje naar de locatie waar het allemaal gebeurd: de waitomo caves. De 2 meisjes die ons begeleiden kwamen uit Texas en Polen, dit was vakantiewerk voor hun. We begonnen met het uitzoeken van een band waar je kont in paste. Ik pakte er eentje waar ik dacht dat mijn billen wel in paste, maar na een oefensprong achteruit met me billen erin werd er meteen naar me geroepen dat ik een andere band moest pakken: you need a bigger tube! Dus heb ik direct de grootste gepakt die er was. Daarna liepen we met de groep van ongeveer 14 man door een oerwoud de berg op. Na ongeveer 10 minuten lopen en een paar awkward group pictures waren we bij de ingang van de cave.

De cave:
Aan het begin gaf je de band aan Polen en klom je naar beneden de cave in. Het was direct heel donker. Toen eenmaal iedereen binnen was gingen we lopen. In de cave herinnerde ik me dat ik licht claustrofobisch ben. Wat niet heel relaxed is in een cave met water en steen waar je gebukt loopt omdat je anders je hoofd stoot. In de cave liepen we tot onze eerste achteruit sprong. Daar sprongen we 1 voor 1 van een klein watervalletje af. Achterwaarst met ons billen in de band zodat je met een goede plons in het water terecht kwam. Op de helft deden we allemaal de lamp uit op onze helm en keken we naar boven. Het was net alsof het de sterrenhemel was op een mooie heldere nacht. De waarheid is echter anders. Deze "glow worms" zijn eigenlijk maggots. Aan dat mooie licht wat een kont moet voorstellen hangt een draadje. De insecten die denken dat het een mooie sterrenhemel is vliegen naar het licht en komen vast te zitten aan het draadje. Dan trekt de maggot het draadje in en bijt hij het hoofd eraf waarna hij de ingewanden naar binnen zuigt. Mooi verhaal! Na onze tweede waterval, waar ik te schuin sprong en bijna met me hoofd vol een stenen muur in sprong, gingen we met de groep in de "eal" formatie liggen. Dat is 1 sliert van mensen die met hun billen in de band zitten en hun benen onder de armen van degene voor hun hebben. Al het licht van onze lampen moest uit en toen werden we langzaam voortgetrokken door Texas. Dit duurde ongeveer 5 min waarbij je duizenden mooie lichtjes boven je hoofd zag. En aan het einde deed texas zelfs nog auditie voor de "voice of new sealand" door een "maori song" te zingen, wat nog best mooi was. Hierna kwamen we aan het einde van de cave waarna we werden teruggebracht naar onze spullen.
Na een lekkere warme douche en een bagel liepen we terug naar ons hostel.

Waitomo glowworm tour:
Bij onze eerste activiteit hadden we ook nog een boot tour geboekt. Deze werd begeleid door een oud vrouwtje die totaal onverstoord en in haar eigen wereldje haar verhaal deed. We liepen naar beneden in een andere waitomo cave. Er werden allemaal verschillende vormen in de stenen laten zien. Heel boeiend. Wat wel boeiend was, was een soort grote hal midden in de cave(ong 60 m onder de grond). De vrouw vertelde dat hier soms feestjes en bruiloften werden gehouden. Hierna stapten we in een bootje waar we in complete stilte allemaal naar boven zaten te kijken naar duizenden lichtjes op het plafond.

Eenmaal terug bij ons hostel, wat ook een boerderij is, werden de dieren gevoerd. Was leuk om te zien hoe de varkens, koeien en lammetjes werden gevoerd.

Toen was het 1900 uur en ging ik even liggen. Dat even liggen werd slapen en nu is het alweer 8 uur s'ochtends.

Tijd voor een lange rit naar Nelson waar we pas om 2 uur s'nachts zullen aankomen.